shenghen

Σχεδόν όλοι μας έχουμε ακούσει κατά και καιρούς για την συνθήκη του Σένγκεν. Καθώς ο καιρός περνάει και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όλο και περισσότερο αναφέρεται η συνθήκη του Σένγκεν πολλά εύλογα ερωτήματα γεννιούνται μέσα μας, όπως:
Tι είναι ακριβώς η συνθήκη αυτή;   Σε τι μπορεί να μας φανεί χρήσιμη;
Πως μπορεί να επηρεάσει την ζωή μας; Υπάρχουν μειονεκτήματα από μια τέτοια συνθήκη;

Ας ξεκινήσουμε, με το να δούμε λίγο την ιστορία, από που ξεκίνησε, ποια κράτη ήταν τα πρώτα τα οποία
υπέγραψαν την συνθήκη αυτή, και πότε εισχώρησε η Ελλάδα σαν πλήρες μέλος.

Σένγκεν, είναι ένα χωριό του Λουξεμβούργου στο οποίο το 1985, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε την δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς, πέντε χώρες ( Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία )
υπέγραψαν συμφωνία για τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων των συνόρων και την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και προσώπων.

Το 1990 προσχώρησε η Ιταλία και το 1991 η Ισπανία και η Πορτογαλία. Η Ελλάδα προσχώρησε σαν πλήρες μ έλος το Νοέμβριο του 1992.

Ποιο είναι το κέρδος για την Ελλάδα και για εμάς τους ιδίους;

Το κέρδος για την Ελλάδα και τους Έλληνες είναι:

Α) Ότι ενισχύεται η έννοια των εξωτερικών συνόρων της χώρας μας
 (Τα δικά μας σύνορα είναι και σύνορα των άλλων χωρών που
υπέγραψαν τη συνθήκη του Σέκγεν.)

Β) Προστατεύεται ο πολίτης από το διεθνές έγκλημα.
 (Δημιουργία της αστυνομίας EUROPOL, μιας αστυνομίας χωρίς  προβλήματα δικαιοδοσίας μέσα στις χώρες Σένγκεν με  υπερσύγχρονα μέσα, τεχνογνωσία και πείρα στη δίωξη του  εγκλήματος από πολλά κράτη)

Γ) Κατοχυρώνεται η ελεύθερη διακίνηση των Ελλήνων στο "χώρο Σένγκεν" χωρίς συνοριακούς ελέγχους.

Δ) Αναγνωρίζεται η ιδιαιτερότητα του Αγίου Όρους.

Ότι αφορά τα μειονεκτήματα της συνθήκης του Σένγκεν η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει πολύς λόγος για το δημοκρατικό έλλειμμα αυτής της Συνθήκης, ενώ έχουν εκφρασθεί σοβαρές επιφυλάξεις  από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από τα ίδια τα κράτη.

Το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μια σειρά
Εκθέσεών του από το 1992 μέχρι το 1997 στιγματίζει την " έλλειψη διαφάνειας και δημοκρατικού ελέγχου" στην εφαρμογή της Συνθήκης και  ,,ζητεί τη λήψη μέτρων προς αποφυγή της εκμετάλλευσης των προσωπικών στοιχείων,,. Ανάμεσα στα κράτη, τα οποία υπέγραψαν την συνθήκη, έχει δημιουργηθεί το ηλεκτρονικό Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (Σ.Π.Σ.) το οποίο αποσκοπεί στη συλλογή, καταγραφή, επεξεργασία και χρησιμοποίηση πληροφοριών και στοιχείων της προσωπικής ζωής των πολιτών, που θεωρούνται ή είναι ύποπτοι για την ασφάλεια. Αξιοσημείωτο είναι πως
μέσα από τις διατάξεις της Συνθήκης εισάγονται νέα δεδομένα στο χώρο του δικαίου, ως  λ.χ. η μέθοδος της " διακριτικής παρακολουθήσεως, ατόμων που θεωρούνται ' ύποπτα να διαπράξουν στο μέλλον αξιόποινες
πράξεις", ή καταρτίζονται κατάλογοι "ανεπιθύμητων προσώπων,, που δεν γίνονται δεκτά στις χώρες που εφαρμόζεται η Συνθήκη Σένγκεν, δηλ. της Ευρώπης, παρά μόνο με υπόνοιες.

Συγκεκριμένα με τη Σύμβαση και το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν διευκολύνεται η παραβίαση του προσωπικού απορρήτου και πλήττεται ουσιαστικά το τεκμήριο της αθωότητας του πολίτη. Επίσης δίνεται η δυνατότητα στους οικονομικά ισχυρούς που θα έχουν πια νόμιμη πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων, να τους εκμεταλλεύονται ποικιλοτρόπως.

Μέσα στα μειονέκτημα της συνθήκης δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι η βασισμένη σε προσωπικές πληροφορίες διαφήμιση με τις δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία
μπορεί να πάρει τυραννικές διαστάσεις.

Τελικά,  μετά από όλα αυτά, είναι εύλογο να αναρωτιέται κανείς, η συνθήκη του Σένγκεν μας βοηθά η κάνει την ζωή μας πιο “αόρατα” δύσκολη;

Ακολουθεί η θέση της ιεράς συνόδου:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αριθμ. Πρωτ.  445                                                                    Αθήνησι τη 9η Φεβρουαρίου 1998

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2641

Προς τον ευσεβή ορθόδοξον ελληνικόν λαόν

Τέκνα ημών εν Κυρίω αγαπητά,

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, εξ αφορμής της προσφάτου ενάρξεως, από 8ης Δεκεμβρίου 1997, τής μερικής εφαρμογής τής Συνθήκης Σένγκεν, γιά τήν Ελλάδα, καί ένόψει της επικειμένης ενάρξεως και της συνολικής εφαρμογής της, κατά τήν διάρκεια του τρέχοντος έτους 1998, απευθύνεται προς εσάς, γιά νά σας διαφωτίση καί στηρίξη πνευματικώς, εν σχέσει προς τίς ανησυχίες καί απορίες πολλών, που σχετίζονται μέ την εφαρμογή της.

Οι ανησυχίες αυτές ξεκινούν αφ’ ενός μέν από τήν έλλειψη σαφούς καί σφαιρικής ενημερώσεως του λαού για τήν Συνθήκη αυτή, τον σκοπό που υπηρετεί και τα μέσα που χρησιμοποιεί,αφ’ ετέρου δέ από τήν βάσιμη υποψία ότι δι΄αυτής επιχειρείται η επιβολή ολοκληρωτικού συστήματος ελέγχου επί τής ιδιωτικής ζωής, που προσβάλλει το ανθρώπινο πρόσωπο. Πέραν αυτών, με την εφαρμογή της Συνθήκης αυτής, έχουν συνδεθή σοβαρότατα πνευματικά ζητήματα, ως το περί του Αντιχρίστου καί του χαράγματός του, καθώς και του δυσωνύμου αριθμού666, που προκαλούν εύλογη ανησυχία και πολλαπλά ερωτήματα του πιστού λαού, ο οποίος αξιώνει από τήν πνευματική του εκκλησιαστική ηγεσία αυθεντικές τοποθετήσεις καί απαντήσεις.

A

1.   Η Ιερά Σύνοδος δέν δύναται νά μήν επισημάνη τήν απουσία ευρείας δημοσιότητος καί λεπτομερούς ενημερώσεως του λαού, κατά τήν διαδικασία κυρώσεως υπό τής Βουλής τής Συνθήκης Σένγκεν.

2.    Σκοπός της Συνθήκης αυτής, όπως ορίζεται στίς διατάξεις της, είναι η εξασφάλιση της διακινήσεως ανθρώπων καί αγαθών, μεταξύ τών κρατών που συμβάλλονται, μετά το «άνοιγμα τών συνόρων» καί τήν κατάργηση τών διασυνοριακών ελέγχων. Η Συνθήκη αυτή κατά ταύτα αποσκοπεί στήν μείωση και τον έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος καί στήν προστασία τών νομοταγών πολιτών.

3.    Παρά τά προσδοκώμενα όμως αγαθά αποτελέσματά της η εφαρμογή τής Συνθήκης κρίνεται ότι στηρίζεται σέ μεθόδους καί μηχανισμούς δυσμενείς γιά τίς ελευθερίες καί τά δικαιώματα των πολιτών. Το ηλεκτρονικό Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (Σ.Π.Σ.) αποσκοπεί στήν συλλογή, καταγραφή, επεξεργασία καί χρησιμοποίηση πληροφοριών καί στοιχείων τής προσωπικής ζωής τών πολιτών, που θεωρούνται ή είναι ύποπτοι γιά τήν ασφάλεια. Μέ τίς διατάξεις επίσης τής Συνθήκης εισάγονται νέα δεδομένα στον χώρο του δικαίου ως λ.χ. η μέθοδος της «διακριτικής παρακολουήσεως» ατόμων που θεωρούνται «ύποπτα να διαπράξουν στο μέλλον αξιόποινες πράξεις», ή καταρτίζονται κατάλογοι «ανεπιθυμήτων προσώπων» που δέν γίνονται δεκτά στίς χώρες που εφαρμόζεται η Συνθήκη Σένγκεν, δηλ. τής Ευρώπης, μόνον μέ υπόνοιες.

4.    Πέραν τών σημείων τούτων, τα οποία έχουν σοβαρές επιπτώσεις επί της ελευθερίας του ανθρωπίνου προσώπου καί επί του σεβασμού τών δικαιωμάτων του, ειδικώτερα γιά μάς τούς Ορθοδόξους Ελληνες συντρέχουν καί άλλοι λόγοι ανησυχίας από τήν εφαρμογή της Συνθήκης. Στήν νέα «καθεστηκυία τάξη» που εδραιώνεται, η Ορθοδοξία κινδυνεύει να αποβή μίαελεγχόμενη μειονοψηφία πού θά είναι έρμαιο αντορθοδόξων καί ανθελληνικών παραγόντων. Τά πρώτα δείγματα άλλωστε της εφαρμογής αυτής φανερώνουν τον κίνδυνο αποκοπής μας απότούς ομοδόξους λαούς των Βαλκανίων.

5.    Γιά τήν μή εφαρμογή άλλωστε τής Συνθήκης Σένγκεν έχουν εκφρασθή πολιτικά κόμματα, κοινωνικοί φορείς καί προσωπικότητες τόσο στήν Ελλάδα, όσο καί στήν Ευρώπη. Το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σέ μιά σειρά Εκθέσεών του από το 1992 μέχρι το 1997 στιγματίζει τήν «έλλειψη διαφάνειας καί δημοκρατικού ελέγχου» στήν εφαρμογή της Συνθήκης καί«ζητεί τήν λήψη μέτρων προς αποφυγή παρομοίων περιστατικών».

Κατά συνέπεια η Ιερά Σύνοδος επιμένει επί παλαιοτέρας τοποθετήσεώς της καί διακηρύσσει καί υποστηρίζει τήν ανάγκη διασφαλίσεως της προστασίας της προσωπικότητος, τήςιδιωτικής καί οικογενειακής ζωής καί τού α-ορρήτου τής επικοινωνίας, τά οποία πλήττονται από τήν Συνθήκη Σένγκεν καί ζητεί τήν άμεοη βελτίωση τού Ν. 2472/97.

Β

1.    Η Συνθήκη όμως αυτή συνδέεται άμεσα μέ τήν έκδοση των νέων ηλεκτρονικών ταυτοτήτων καί τήν χρήοη σ’ αυτές του αριθμού 666, που είναι ο αριθμός του ονόματος τουΑντιχρίστου, σύμφωνα μέ το θεόπνευστο κείμενο τής Αποκαλύψεως, καί όχι ένας τυχαίος αριθμός. Η Ιερά Σύνοδος σέ προηγούμενη Εγκύκλιό Της (7.4.1997) είχε τονίσει τήν πνευματική σημασία του αριθμού 666 καί ζητούσε «νά μή γίνει δεκτός ώς κωδικός αριθμός τών κρατικών ηλεκτρονικών συστημάτων γιά τήν προστασία του ανθρώπου. Καί «γιά κανέναν λόγο να μήεφαρμοσθή σαν κωδικός αριθμός ο αριθμός 666 στο νέο σύστημα ταυτοτήτων τής Χώρας μας καί το θρήσκευμα να συμπεριλαμβάνεται υποχρεωτικά στα αναγραφόμενα στοιχεία τώυ νέουτύπου ταυτοτήτων». Τά πράγματα έδειξαν ότι δέν εισακούσθησαν oι εκκλήσεις αυτές τής Εκκλησίας.

2.    Εάν επομένως καί έφ’ όσον οι νέες ταυτότητες μέλλουν νά χρησιμοποιήσουν κωδικό αριθμό αναγνώσεώς τους από ηλεκτρονικά μηχανήματα το δυσώνυμο καί απαράδεκτο αριθμό666, τότε η Ιερά Σύνοδος θεωρούσα ότι παραβιάζεται η θρησκευτική συνείδηση των ορθοδόξων πιστών, συνιστά στούς πιστούς νά μή δεχθούν τίς νέες ταυτότητες. Στήν περίπτωση αυτήοφείλει ή Κυβέρνηση νά θεωρήση τούς πιστούς αύτούς ώς προβάλλοντας λόγους συνειδήσεως καί νά ρυθμίση μέ άλλον τρόπο τήν έναντι τής Πολιτείας τακτοποίησή τους.

3.    Το ζήτημα εξ άλλου του «χαράγματος», περί τού οποίου λέγονται καί γράφονται επ’ εσχάτων πολλά καί ποικίλα, που έχουν διαταράξει τήν ψυχική ηρεμία των πιστών καί δημιουργήσει ταραχή, αγωνία καί σάλο μεταξύ πολλών υπευθύνων καί άνευθύνων, δέν είναι προφανώς θέμα ούτε δημοσίων συζητήσεων καί αντεγκλήσεων ούτε πολύ περισσότεροατομικών ή συλλογικών «αυθεντικών» τοποθετήσεων. Oι άγιοι Πατέρες μετά δέους άπτονται τών ζητημάτων τής Αποκαλύψεως καί μέ περισσή προσοχή αποφαίνονται, συνιστώντες σέόλους επαγρύπνηση καί νηφαλιότητα προς έγκαιρη, μέ τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, διακρίβωση τής ταυτότητος των βιουμένων ιστορικών γεγονότων προς τά προφητικώς περιγραφόμενα στήν Αποκάλυψη. Το «χάραγμα», είτε αυτό θά είναι το όνομα τού Αντιχρίστου, είτε ο αριθμός του ονόματος αυτού, όταν θά έλθη ο καιρός νά επιβληθή στον άνθρωπο, τότε μόνο συνεπάγεται τήν άρνηση του Χριστού καί τήν σύνταξη μέ τον Αντίχριστο εφ’ όσον συντρέχει εκουσία αποδοχή του από τον άνθρωπο. Η εκουσία δε «αποδοχή του «χαράγματος» πουαποτελεί σαφή άρνηση του Χριστού, καθιστά τήν Θεία Χάρη ανενεργόν, εφ’ όσον ο ίδιος ο άνθρωπος μέ τήν θέλησή του δέν γίνεται συνεργός αυτής τής Χάριτος καί επιμένει αμετανοήτως στήν απάρνηση αυτής.

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τήν έκπτωση τών πνευματικών αξιών καί τον κίνδυνο αλλοιώσεως τού ορθοδόξου φρονήματος. Ιδιαιτέρως ανησυχητικά έιναι τά φαινόμενα πουπαρατηρούνται στο διεθνές πνευματικό καί κοινωνικό στερέωμα, όπου η ιδέα τής «συγκρητιστικής» παγκοσμιοποιήσεως τείνει νά επιβληθή χωρίς καμμία διάκριση μεταξύ Ορθοδοξίας καί αιρέσεως, αληθείας καί πλάνης, υγιούς καί νοσηρού φρονήματος. Ο συνδυασμός όλων αυτών, χαθώς καί η επιμονή γιά τήν χρησιμοποίηση τού αριθμού 666 μας καλούν σέ αφύπνιση, νήψη, πνευματική εγρήγορση καί αμετάθετον ελπίδα στή νίκη του Χριστού. Διό καί πατρικώς προτρεπόμεθα πάντας μέ τον αποστολικό λόγο «Μή θροείσθε» (Β’ Θεσσ. 2,2). Να στηρίζεσθε στήν πίστη καί νά εμπιστεύεσθε τον Θεόν. Στήκετε καί κρατείτε τήν πίστη, μέ τήν Χάρη τού Κυρίου. Αυτού η δύναμις καί το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών.

+ Ο Αθηνών ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Πρόεδρος

+ Ο Αιτωλίας καί Ακαρνανίας ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

+ Ο Πατρών ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

+ Ο Υδρας, Σπετσών καί Αιγίνης ΙΕΡΟΘΕΟΣ

+ Ο Λευκάδος καί Ιθάκης ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ

+ Ο Καρυστίας καί Σκύρου ΣΕΡΑΦΕΙΜ

+ Ο Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως ΘΕΟΦΙΛΟΣ

+ Ο Σερρών καί Νιγρίτης ΜΑΞΙΜΟΣ

+ Ο Μηθύμνης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

+ Ο Ελευθερουπόλεως ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ

+ Ο Εδέσσης, Πέλλης καί Αλμωπίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

+ Ο Κίτρους καί Κατερίνης ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ

+ Ο Διδυμοτείχου καί Ορεστιάδος ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ

Ο Αρχιγραμματεύς

+ Ο Διαυλείας Δαμασκηνός

***

Ακολουθεί ενδιαφέρον σχετικό άρθρο :

Πολλά θα μπορούσαν να γραφούν για την συνθήκη Σένγκεν που έγινε πασίγνωστη τον τελευταίο καιρό λόγω της ψηφίσεώς της από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Εγράφησαν πολλά στις Εφημερίδες και για τα συγκεκριμένα άρθρα της Συνθήκης και για την φιλοσοφία της, αλλά και για την αντίδραση του λαού και των κομμάτων, καθώς επίσης και βουλευτών από όλα τα κόμματα.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ασχολήθηκε με το θέμα αυτό από την στιγμή που εμφανίσθηκε και εξέδωσε αφ’ ενός μεν μια εμπεριστατωμένη ανακοίνωση, αφ’ ετέρου δε μια εγκύκλιο που διαβάστηκε στον λαό. Βέβαια, η εγκύκλιος αυτή είχε πρωτίστως ποιμαντικό χαρακτήρα, γι’ αυτό θεωρώ ότι οι απόψεις της Εκκλησίας για την συνθήκη του Σέγκεν εκφράζονται κατά τον καλύτερο τρόπο στο ανακοινωθέν, το οποίο αποσιώπησαν σχεδόν όλοι, εκκλησιαστικοί και μή, και το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα μας. Επίσης, σημαντική είναι και η επιστολή που απεστάλη από την Ιερά Σύνοδο στον Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς, τους αρχηγούς κομμάτων και τους αρμοδίους φορείς, η οποία είναι συγκερασμός και του ανακοινωθέντος και της εγκυκλίου προς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα.

Από τα διάφορα δημοσιεύματα στις εφημερίδες για την συνθήκη του Σέγκεν, ξεχώρισα ένα κείμενο του κ. Αχιλλέα Φρακατσέλη, που δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (15 Ιουνίου 1997), το οποίο θίγει μια πλευρά που δεν τονίστηκε, όπως έπρεπε. Το κείμενο έχει ως εξής:

“Η δημιουργία του “ευρωπαϊκού κάστρου”, δηλαδή ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου, απόλυτα θωρακισμένου από την εισαγόμενη εγκληματικότητα από τρίτες χώρες, είναι ο στόχος της Συνθήκης του Σέγκεν, αλλά πολλοί επισημαίνουν ότι τα τείχη αυτού του κάστρου είναι μάλλον ευάλωτα.

Ο έλεγχος των συνόρων, σύμφωνα με όσα προβλέπει το κείμενο της συνθήκης, θα υλοποιείται με την βοήθεια ενός γιγαντιαίου δικτύου που θα φέρνει στις οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών όλα τα στοιχεία που αφορούν την προσωπικότητα του διερχομένου.

Πρόκειται για το Σύστημα Πληροφορικής Σέγκεν που οδηγεί στην περίφημη “διασύνδεση αρχείων”, δηλαδή στο σκέλος εκείνο που εγείρει τον προβληματισμό σχετικά με την συνταγματικότητα της λειτουργίας της Συνθήκης. Ταυτόχρονα, όμως, πρόκειται και για το τεχνολογικά “τρωτό” της σημείο, μια και οι ειδικοί στην πληροφορική επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει ασφάλεια των δικτύων.

Οι γνωστοί “χάκερ”, οι άνθρωποι που γνωρίζουν τα μυστικά της σύνταξης κρυπτογραφικών κωδίκων, μπορούν να “παρεμβαίνουν” αλλάζοντας τα στοιχεία των αρχείων.

“Η ασφάλεια των δικτύων δεν είναι εξασφαλισμένη” επισημαίνει ο Νικ. Αλεξανδρής, καθηγητής του Τμήματος Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, και υπενθυμίζει ότι “υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν περιπτώσεις παραβίασης δικτύων με υψηλό βαθμό ασφαλείας”.

Ανάλογη είναι και η άποψη του Ευαγγέλου Κιουντούζη, καθηγητή Εφαρμοσμένης Πληροφορικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, που σημειώνει ότι “δέν είναι απλή η απάντηση στο πρόβλημα της ασφάλειας δικτύων”, διότι “τά πληροφοριακά συστήματα γίνονται όλο και πιο σύμπλοκα καθιστώντας τα θέματα ασφάλειας και προστασίας δυσχερή”.

Την καλύτερη επιβεβαίωση δίνουν οι χάκερ, που ακόμη και ως κοινωνικό φαινόμενο απασχολούν σοβαρά τους ειδικούς. Πρόσφατα στην Βρετανία δύο ερευνητικά κέντρα (Kinross- Render) πραγματοποίησαν μελέτη για λογαριασμό της Computacenter, για να εντοπίσουν το μέγεθος του κινδύνου διείσδυσης των χάκερ στα υπολογιστικά δίκτυα.

Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά. Το 60% των χάκερ που εθελοντικά συμμετείχαν στην έρευνα κατάφεραν να μπούν σε επιλεγμένα δοκιμαστικά δίκτυα, γεγονός που οδήγησε στα ακόλουθα συμπεράσματα: το 66% των συστημάτων άμυνας αποδείχθηκαν ανεπαρκή, το 75% των μέτρων προστασίας ήταν χαλαρά και το 55% των συστημάτων προστασίας του Internet (τού διεθνούς διαδικτύου) είναι ανεπαρκή! Τελική εκτίμηση όπως την δίνουν οι άνθρωποι της Computacenter: “Το νομικό πλαίσιο δεν αποτελεί σοβαρό εμπόδιο κατά των χάκερ”.

Να υπενθυμίσουμε ότι το Σεπτέμβριο του 1996 αμερικανοί χάκερ διείσδυσαν στο δίκτυο της άαα αλλάζοντας την οικονομία της “υπηρεσίας” από “Central Intelligence Agency” σέ “Central Stupidity Agency”, ενώ μερικούς μήνες νωρίτερα και το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ δέχτηκε ανάλογη επίσκεψη, που κατέληξε σε αλλαγή του logo του σε “υπουργείο Αδικίας”.

Χιούμορ που μπορεί να αποδειχθεί μέγιστη απειλή, αν οι ηθελημένες αλλαγές από το σπάσιμο των μέτρων προστασίας του δικτύου του Συστήματος Πληροφορικής Σένγκεν, χρησιμοποιηθούν σε βάρος ανύποπτων πολιτών”.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω ακόμη ένα σημείο που είναι κατά την γνώμη μου το σημαντικότερο από εκκλησιαστικής πλευράς. Το πρόβλημα είναι ποιοί θα έχουν την δυνατότητα να προσκομίζουν στοιχεία στο κεντρικό σύστημα πληροφοριών, εκείνων που θα θεωρούνται ύποπτοι και ακόμη ποιοί θα έχουν την δυνατότητα να έχουν προσπέλαση στα ηλεκτρονικά αυτά αρχεία. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, αν το συνδέσουμε και με όσα λέγει στο άρθρο του ο κ. Αχιλλέας Φρακατσέλης.

Το ανησυχητικό της υποθέσεως είναι ότι είναι ενδεχόμενο τα ηλεκτρονικά αρχεία να χρησιμοποιούνται εναντίον της Ορθοδόξου Εκκλησίας και μάλιστα εναντίον των Ορθοδόξων Κληρικών και λαϊκών, από κέντρα παραθρησκευτικά τα οποία μισούν την Ορθοδοξία και θέλουν να την πλήξουν. Αν σκεφθή κανείς το τί μεθόδους χρησιμοποίησε το ΚΕΦΕ, το οποίο τελικά λόγω του φακελλώματος διαφόρων εξεχόντων παραγόντων της Πολιτείας και της Εκκλησίας διαλύθηκε με απόφαση των δικαστηρίων, τότε αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα του θέματος.

Και βέβαια, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πρόκειται να πάθη τίποτε, γιατί άντεξε σε πολλούς και φοβερούς διωγμούς, αλλά ας προσέξουν οι πολιτικοί ηγέτες μήπως αυτό έχει συνέπεια στο Γένος μας και τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό, αφού μάλιστα η Ορθόδοξη διαδασκαλία και ζωή είναι ο ιστός του Γένους μας. Με αυτήν την έννοια μιλούμε για τους πνευματικούς κινδύνους και έτσι αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα του πράγματος. Τίθενται διάφορα ερωτήματα: Μήπως μερικά ύποπτα κέντρα θέλουν ή θα χρησιμοποιήσουν όλα τα στοιχεία τα οποία θα συγκεντρωθούν για να κτυπήσουν στην ρίζα την ελληνορθόδοξη παράδοση για να επικρατήση τελικά ο αιρετικός φράγκικος πολιτισμός; Μήπως βρισκόμαστε σε μια μεθοδευμένη πολεμική εναντίον της Ρωμηοσύνης από την αρειανική νοοτροπία της δύσεως; Μήπως η ενοποίηση της Ευρώπης που γίνεται σαφώς μέσα στα πλαίσια των αρχών του Καρλομάγνου, και της νοοτροπίας του Βατικανού, το οποίο Βατικανό είναι ένας αφανής εταίρος της Ευρωπαϊκής Κοινότητος με μεγάλη επιρροή, αποβλέπει και στην εξαφάνιση του θαυμασίου ελληνορθοδόξου τρόπου ζωής, τον οποίο μερικοί, με μεγάλη αφέλεια, χαρακτηρίζουν ως φονταμενταλισμό, θεοκρατία κ.λ.π.;

Μέσα από την προοπτική αυτήν είδα και τις αντιδράσεις του λαού, τις οποίες πρέπει να προσέξουν οι ηγέτες μας, δηλαδή πρέπει να δούν την ουσία των κινητοποιήσεων αυτών και όχι να σταθούν σε μία επιφάνεια.

και σχετικό λίνκ

http://www.bilderberg.org/shengen.htm










Τα συμπεράσματα δικά σας...