Οδήγηση στη βροχή
Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να λάβουμε υπόψιν εν όψει της χειμερινής περιόδου είναι ότι οι δρόμοι κατά τη διάρκεια των προηγουμένων μηνών έχουν μαζέψει πολλή σκόνη. Κατά συνέπεια με τα πρωτοβρόχια ο συνδυασμός σκόνης και νερού δημιουργεί ένα πολύ γλιστερό οδόστρωμα.
Δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε πόσο σημαντικό είναι να φοράμε πάντοτε ζώνη ασφαλείας, σε όποιο κάθισμα του αυτοκινήτου και αν καθόμαστε.
Η οδήγησή μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από απόλυτη συγκέντρωση και ήπιους χειρισμούς σε τιμόνι, γκάζι (ώστε να αποφεύγουμε τα σπιναρίσματα, δηλαδή την περιστροφή των κινητήριων τροχών «γύρω από τον εαυτό τους») και φρένο (ώστε να προλαμβάνουμε την επέμβαση του abs ή το μπλοκάρισμα σε περίπτωση που το αυτοκίνητό μας δεν διαθέτει τέτοιο...).
Θα πρέπει να αποφεύγουμε την είσοδο στις στροφές με μεγάλη ταχύτητα. Θα πρέπει να φρενάρουμε πριν την είσοδο στη στροφή με το τιμόνι κατά το δυνατόν πιο ίσιο, οπότε το κράτημα του αυτοκινήτου μας είναι στο μέγιστο επίπεδο, μειώνοντας όσο πρέπει την ταχύτητα εισόδου στη στροφή, κάτι που θα μας επιτρέψει να διαγράψουμε ομαλά, ακολούθως, τη στροφή.
Αποφεύγουμε να φρενάρουμε μέσα στη στροφή και επίσης να στρίβουμε απότομα το τιμόνι μας, καθώς με αυτούς τους τρόπους δημιουργείται η τάση να
αποσταθεροποιηθεί το αυτοκίνητο. Αν χρειαστεί να μειώσουμε ταχύτητα μέσα στη στροφή, μπορούμε να πατήσουμε στιγμιαία το φρένο (να κάνουμε ένα «τσίμπημα» σε αυτό) και αμέσως να το αφήσουμε, ώστε να μειώσουμε την ταχύτητα διαγραφής της στροφής, ή, αν χρειαστεί και μόνο, να κάνουμε διαδοχικά «τσιμπήματα», αλλά με ήπιο τρόπο, ώστε να μην αποσταθεροποιήσουμε το αυτοκίνητο...
Στην έξοδο της στροφής επιταχύνουμε πολύ ομαλά, ώστε να αποφεύγουμε το σπινάρισμα και ανοίγουμε το τιμόνι μας προοδευτικά, όσο μας το επιτρέπει η στροφή βεβαίως.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αποφεύγοντας δηλαδή σπιναρίσματα και μειώνοντας με το άνοιγμα του τιμονιού το πλευρικό φορτίο που ασκείται στα λάστιχα, και δη στα κινητήρια, επιτυγχάνουμε και να φθείρουμε λιγότερο τα λάστιχά μας και να κάψουμε λιγότερη βενζίνη και, φυσικά το πιο σημαντικό, επιτυγχάνουμε πιο ασφαλή οδήγηση.
Με την ομαλή επιτάχυνση από στάση, χωρίς βαθύ πάτημα του γκαζιού και με ομαλό - προοδευτικό άφημα του συμπλέκτη καίμε λιγότερη βενζίνη και ταλαιπωρούμε λιγότερο το συμπλέκτη, καθώς αυτός έτσι «τρώγεται» λιγότερο, επιμηκύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη διάρκεια ζωής του.
Πολύ σημαντική στην οδήγηση, και ιδίως στο βρεγμένο δρόμο, είναι η φάση του φρεναρίσματος. Φρενάρουμε με τους τροχούς κατά το δυνατόν ίσιους και ασκώντας όσο το δυνατόν πιο μαλακή πίεση στο πεντάλ του φρένου. Έτσι, επιτυγχάνουμε να μειώσουμε και τη φθορά στα υλικά τριβής των φρένων μας (τακάκια, δισκόπλακες ή δισκόφρενα, σιαγόνες στα ταμπούρα) και αποφεύγουμε το μπλοκάρισμα των τροχών.
Σε περίπτωση όμως, που το φρενάρισμά μας χρειαστεί να είναι έντονο ή ξαφνικό, και αντιμετωπίσουμε μπλοκάρισμα, που πολλές φορές αναγνωρίζεται από το χαρακτηριστικό ήχο από το σύρσιμο των ελαστικών και, σε οριακές καταστάσεις, από απώλεια κατευθυντικότητας του οχήματος (του εμπρόσθιου μέρους συνήθως σε περιπτώσεις που μπλοκάρουν οι εμπρόσθιοι τροχοί - του οπίσθιου, πιο σπάνια, μέρους όταν μπλοκάρουν οι πίσω τροχοί), τότε πρέπει να ασκούμε εναλλασσόμενη πίεση στο πεντάλ του φρένου...
Με απλά λόγια πατάμε και αφήνουμε το φρένο διαδοχικά και γρήγορα, «υποκαθιστώντας» με το πόδι μας τη λειτουργία του ABS.
Γενικά σε κάθε φρενάρισμα μπορούμε να εφαρμόσουμε πιο ήπια και με μικρότερη συχνότητα αυτήν την τεχνική, προλαμβάνοντας το μπλοκάρισμα και διατηρώντας υψηλή την πίεση του κυκλώματος των φρένων.
Αποφεύγουμε να τραβήξουμε χειρόφρενο εν κινήσει, καθώς με το τράβηγμα του χειροφρένου το αυτοκίνητο γλιστρά πάνω στους πίσω τροχούς και ξεφεύγει πλέον από τον έλεγχό μας.
Εξαιρετικά σημαντικό είναι να κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας από τα προπορευόμενα οχήματα σε κάθε είδος δρόμου και ακόμη περισσότερο σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Πολύ σημαντική για το κράτημα και την ασφάλεια του αυτοκινήτου μας και εμάς των ιδίων είναι η καλή συντήρησή του.
Πραγματοποιούμε τα service («σέρβις») σε τακτά και προβλεπόμενα χρονικά διαστήματα.
Πολύ σημαντικά για το κράτημα του αυτοκινήτου μας είναι τα λάστιχα και τα αμορτισέρ.
Τα λάστιχα πρέπει να αλλάζονται κάθε 40.000 χλμ. (αυτό δεν είναι απόλυτα δεσμευτικό, καθώς ανάλογα με την κατάσταση του ελαστικού μπορεί να χρειαστεί να γίνει η αλλαγή και νωρίτερα – προεξοχές στις αυλακώσεις του πέλματος, όταν αρχίσουν να φαίνονται, ειδοποιούν ότι απαιτείται αλλαγή) ή κάθε 3 χρόνια, καθώς μετά το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος το λάστιχο χάνει τη χημική του δομή, σκληραίνοντας και η πρόσφυση ή πιο απλά το κράτημα που παρέχει μειώνεται σημαντικά.
Ελέγχουμε τακτικά την πίεση των ελαστικών μας, η οποία πρέπει να είναι αυτή που συστήνει ο κατασκευαστής στο σχετικό εγχειρίδιο του αυτοκινήτου. Αξιόπιστη μέτρηση της πίεσης γίνεται μετά από πολύωρη ακινησία του αυτοκινήτου.
Πολύ μεγάλη πίεση ελαστικών μειώνει σημαντικά το κράτημα του αυτοκινήτου στις στροφές και πολύ μικρή πίεση είναι εύκολο να οδηγήσει σε ένα «κλατάρισμα» του ελαστικού, καθώς το πέλμα του υπερλειτουργεί...
Τα αμορτισέρ πρέπει να αλλάζονται κάθε 60 με 100 περίπου χιλιάδες χλμ. και σε συνεννόηση πάντα με το μηχανικό μας, χωρίς όμως να ξεφεύγουμε στην επιλογή των αμορτισέρ από τις εργοστασιακές προδιαγραφές του αυτοκινήτου μας, που είναι, τις περισσότερες περιπτώσεις, οι πλέον ενδεδειγμένες γι’ αυτό...
Το ίδιο ισχύει και για τις διαστάσεις των ελαστικών.
Φαρδύτερα λάστιχα πολλές φορές δεν συνεισφέρουν σε τίποτε, παρά αυξάνουν την τριβή κύλησης και την κατανάλωση καυσίμου, «βαραίνουν» το τιμόνι και αυξάνουν τις αποστάσεις επιβράδυνσης, δηλαδή κάνουν το φρενάρισμα λιγότερο αποτελεσματικό...
Εφοδιαζόμαστε με αλυσίδες για την κίνηση σε χιονισμένο ή (και) παγωμένο οδόστρωμα. Αυτές τοποθετούνται στους κινητήριους τροχούς.
Προσθέτουμε, τέλος, αντιψυκτικά υγρά, όπου ενδείκνυται και κατόπιν σύστασης του μηχανικού μας (νερό ψυγείου, δοχείο καθαρισμού παρμπρίζ).
Πηγή: http://www.ioas.gr/
Δείτε πατώντας στο link όλα τα κείμενά μας σχετικά με την εκστρατεία μας υπέρ της οδικής ασφάλειας
Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να λάβουμε υπόψιν εν όψει της χειμερινής περιόδου είναι ότι οι δρόμοι κατά τη διάρκεια των προηγουμένων μηνών έχουν μαζέψει πολλή σκόνη. Κατά συνέπεια με τα πρωτοβρόχια ο συνδυασμός σκόνης και νερού δημιουργεί ένα πολύ γλιστερό οδόστρωμα.
Δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε πόσο σημαντικό είναι να φοράμε πάντοτε ζώνη ασφαλείας, σε όποιο κάθισμα του αυτοκινήτου και αν καθόμαστε.
Η οδήγησή μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από απόλυτη συγκέντρωση και ήπιους χειρισμούς σε τιμόνι, γκάζι (ώστε να αποφεύγουμε τα σπιναρίσματα, δηλαδή την περιστροφή των κινητήριων τροχών «γύρω από τον εαυτό τους») και φρένο (ώστε να προλαμβάνουμε την επέμβαση του abs ή το μπλοκάρισμα σε περίπτωση που το αυτοκίνητό μας δεν διαθέτει τέτοιο...).
Θα πρέπει να αποφεύγουμε την είσοδο στις στροφές με μεγάλη ταχύτητα. Θα πρέπει να φρενάρουμε πριν την είσοδο στη στροφή με το τιμόνι κατά το δυνατόν πιο ίσιο, οπότε το κράτημα του αυτοκινήτου μας είναι στο μέγιστο επίπεδο, μειώνοντας όσο πρέπει την ταχύτητα εισόδου στη στροφή, κάτι που θα μας επιτρέψει να διαγράψουμε ομαλά, ακολούθως, τη στροφή.
Αποφεύγουμε να φρενάρουμε μέσα στη στροφή και επίσης να στρίβουμε απότομα το τιμόνι μας, καθώς με αυτούς τους τρόπους δημιουργείται η τάση να
αποσταθεροποιηθεί το αυτοκίνητο. Αν χρειαστεί να μειώσουμε ταχύτητα μέσα στη στροφή, μπορούμε να πατήσουμε στιγμιαία το φρένο (να κάνουμε ένα «τσίμπημα» σε αυτό) και αμέσως να το αφήσουμε, ώστε να μειώσουμε την ταχύτητα διαγραφής της στροφής, ή, αν χρειαστεί και μόνο, να κάνουμε διαδοχικά «τσιμπήματα», αλλά με ήπιο τρόπο, ώστε να μην αποσταθεροποιήσουμε το αυτοκίνητο...
Στην έξοδο της στροφής επιταχύνουμε πολύ ομαλά, ώστε να αποφεύγουμε το σπινάρισμα και ανοίγουμε το τιμόνι μας προοδευτικά, όσο μας το επιτρέπει η στροφή βεβαίως.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αποφεύγοντας δηλαδή σπιναρίσματα και μειώνοντας με το άνοιγμα του τιμονιού το πλευρικό φορτίο που ασκείται στα λάστιχα, και δη στα κινητήρια, επιτυγχάνουμε και να φθείρουμε λιγότερο τα λάστιχά μας και να κάψουμε λιγότερη βενζίνη και, φυσικά το πιο σημαντικό, επιτυγχάνουμε πιο ασφαλή οδήγηση.
Με την ομαλή επιτάχυνση από στάση, χωρίς βαθύ πάτημα του γκαζιού και με ομαλό - προοδευτικό άφημα του συμπλέκτη καίμε λιγότερη βενζίνη και ταλαιπωρούμε λιγότερο το συμπλέκτη, καθώς αυτός έτσι «τρώγεται» λιγότερο, επιμηκύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη διάρκεια ζωής του.
Πολύ σημαντική στην οδήγηση, και ιδίως στο βρεγμένο δρόμο, είναι η φάση του φρεναρίσματος. Φρενάρουμε με τους τροχούς κατά το δυνατόν ίσιους και ασκώντας όσο το δυνατόν πιο μαλακή πίεση στο πεντάλ του φρένου. Έτσι, επιτυγχάνουμε να μειώσουμε και τη φθορά στα υλικά τριβής των φρένων μας (τακάκια, δισκόπλακες ή δισκόφρενα, σιαγόνες στα ταμπούρα) και αποφεύγουμε το μπλοκάρισμα των τροχών.
Σε περίπτωση όμως, που το φρενάρισμά μας χρειαστεί να είναι έντονο ή ξαφνικό, και αντιμετωπίσουμε μπλοκάρισμα, που πολλές φορές αναγνωρίζεται από το χαρακτηριστικό ήχο από το σύρσιμο των ελαστικών και, σε οριακές καταστάσεις, από απώλεια κατευθυντικότητας του οχήματος (του εμπρόσθιου μέρους συνήθως σε περιπτώσεις που μπλοκάρουν οι εμπρόσθιοι τροχοί - του οπίσθιου, πιο σπάνια, μέρους όταν μπλοκάρουν οι πίσω τροχοί), τότε πρέπει να ασκούμε εναλλασσόμενη πίεση στο πεντάλ του φρένου...
Με απλά λόγια πατάμε και αφήνουμε το φρένο διαδοχικά και γρήγορα, «υποκαθιστώντας» με το πόδι μας τη λειτουργία του ABS.
Γενικά σε κάθε φρενάρισμα μπορούμε να εφαρμόσουμε πιο ήπια και με μικρότερη συχνότητα αυτήν την τεχνική, προλαμβάνοντας το μπλοκάρισμα και διατηρώντας υψηλή την πίεση του κυκλώματος των φρένων.
Αποφεύγουμε να τραβήξουμε χειρόφρενο εν κινήσει, καθώς με το τράβηγμα του χειροφρένου το αυτοκίνητο γλιστρά πάνω στους πίσω τροχούς και ξεφεύγει πλέον από τον έλεγχό μας.
Εξαιρετικά σημαντικό είναι να κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας από τα προπορευόμενα οχήματα σε κάθε είδος δρόμου και ακόμη περισσότερο σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Πολύ σημαντική για το κράτημα και την ασφάλεια του αυτοκινήτου μας και εμάς των ιδίων είναι η καλή συντήρησή του.
Πραγματοποιούμε τα service («σέρβις») σε τακτά και προβλεπόμενα χρονικά διαστήματα.
Πολύ σημαντικά για το κράτημα του αυτοκινήτου μας είναι τα λάστιχα και τα αμορτισέρ.
Τα λάστιχα πρέπει να αλλάζονται κάθε 40.000 χλμ. (αυτό δεν είναι απόλυτα δεσμευτικό, καθώς ανάλογα με την κατάσταση του ελαστικού μπορεί να χρειαστεί να γίνει η αλλαγή και νωρίτερα – προεξοχές στις αυλακώσεις του πέλματος, όταν αρχίσουν να φαίνονται, ειδοποιούν ότι απαιτείται αλλαγή) ή κάθε 3 χρόνια, καθώς μετά το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος το λάστιχο χάνει τη χημική του δομή, σκληραίνοντας και η πρόσφυση ή πιο απλά το κράτημα που παρέχει μειώνεται σημαντικά.
Ελέγχουμε τακτικά την πίεση των ελαστικών μας, η οποία πρέπει να είναι αυτή που συστήνει ο κατασκευαστής στο σχετικό εγχειρίδιο του αυτοκινήτου. Αξιόπιστη μέτρηση της πίεσης γίνεται μετά από πολύωρη ακινησία του αυτοκινήτου.
Πολύ μεγάλη πίεση ελαστικών μειώνει σημαντικά το κράτημα του αυτοκινήτου στις στροφές και πολύ μικρή πίεση είναι εύκολο να οδηγήσει σε ένα «κλατάρισμα» του ελαστικού, καθώς το πέλμα του υπερλειτουργεί...
Τα αμορτισέρ πρέπει να αλλάζονται κάθε 60 με 100 περίπου χιλιάδες χλμ. και σε συνεννόηση πάντα με το μηχανικό μας, χωρίς όμως να ξεφεύγουμε στην επιλογή των αμορτισέρ από τις εργοστασιακές προδιαγραφές του αυτοκινήτου μας, που είναι, τις περισσότερες περιπτώσεις, οι πλέον ενδεδειγμένες γι’ αυτό...
Το ίδιο ισχύει και για τις διαστάσεις των ελαστικών.
Φαρδύτερα λάστιχα πολλές φορές δεν συνεισφέρουν σε τίποτε, παρά αυξάνουν την τριβή κύλησης και την κατανάλωση καυσίμου, «βαραίνουν» το τιμόνι και αυξάνουν τις αποστάσεις επιβράδυνσης, δηλαδή κάνουν το φρενάρισμα λιγότερο αποτελεσματικό...
Εφοδιαζόμαστε με αλυσίδες για την κίνηση σε χιονισμένο ή (και) παγωμένο οδόστρωμα. Αυτές τοποθετούνται στους κινητήριους τροχούς.
Προσθέτουμε, τέλος, αντιψυκτικά υγρά, όπου ενδείκνυται και κατόπιν σύστασης του μηχανικού μας (νερό ψυγείου, δοχείο καθαρισμού παρμπρίζ).
Πηγή: http://www.ioas.gr/
Δείτε πατώντας στο link όλα τα κείμενά μας σχετικά με την εκστρατεία μας υπέρ της οδικής ασφάλειας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου