Απαραίτητη είναι, πέρα από την αγωγή των οδηγών και η κυκλοφοριακή αγωγή των πεζών, καθώς και αυτοί, αντίθετα με τη λανθασμένη κοινά διαδεδομένη αντίληψη στην Ελλάδα, δεν είναι άμοιροι ευθυνών στα ατυχήματα, ιδίως στις (παράνομες από τη μεριά των πεζών) διαβάσεις δρόμων, όπου έχουν χτυπηθεί από αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, πολλές φορές με υψηλή ταχύτητα...
Άλλωστε, σύμφωνα και με τα στοιχεία της Τροχαίας, στο ένα τρίτο των ατυχημάτων στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής εμπλέκονται πεζοί.
Τη σημασία της κυκλοφοριακής αγωγής των πεζών, μάλιστα, την αντιλαμβανόμαστε καλύτερα, όταν πιάσουμε τιμόνι και δούμε πώς και πόσο μπορούν να μας κάνουν δύσκολη τη μετακίνηση πεζοί που δεν προσέχουν και δε συμμορφώνονται με τους κανόνες της κυκλοφορίας... Κατά συνέπεια και οι οδηγοί ευαισθητοποιούνται να προσέχουν πιο πολύ, όταν μετακινούνται με τα πόδια...
Πολύ σημαντικό είναι να γνωρίζει ο πεζός πότε έχει προτεραιότητα και πότε όχι στις διαβάσεις των δρόμων.
Προτιμάμε να διασχίζουμε τους δρόμους από διαβάσεις με φωτεινούς σηματοδότες, όπου υπάρχουν, συμμορφούμενοι με τις ενδείξεις τους.
Σε διαβάσεις πεζών (που επισημαίνονται με τις παράλληλες άσπρες παχιές γραμμές στο δρόμο) χωρίς φωτεινό σηματοδότη, οι πεζοί έχουν προτεραιότητα, αλλά η διάβαση σε αυτές απαιτεί μεγάλη προσοχή, καθώς στην Ελλάδα δυστυχώς σπάνια γίνονται σεβαστές από τους οδηγούς είτε από άγνοια είτε από αμέλεια, ενώ αρκετές φορές δεν γίνονται καν αντιληπτές, επειδή οι γραμμές αυτές δεν έχουν ξαναβαφεί και έχουν ξεθωριάσει...
Εξαιρετική προσοχή απαιτεί η κίνηση ανάμεσα σε σειρές σταματημένων οχημάτων κατά τη διάσχιση ενός δρόμου με πολλές λωρίδες, ιδίως αν πρόκειται να περάσουμε μπροστά από ένα ογκώδες όχημα (π.χ. από ένα λεωφορείο), το οποίο παρεμποδίζει την ορατότητα. Προτού προχωρήσουμε, ελέγχουμε με προσοχή αν ανάμεσα στις σειρές κινείται κάποιο δίτροχο, το οποίο μπορεί να μας χτυπήσει...
Είναι απόλυτα σημαντικό να διευκολύνουμε την κίνηση των οχημάτων περπατώντας στο πεζοδρόμιο, όπου αυτό είναι διαθέσιμο...
Σε δρόμους χωρίς διαβάσεις πεζών ή φωτεινούς σηματοδότες διασχίζουμε το δρόμο κάθετα και όχι διαγώνια και αφού έχουμε ελέγξει προηγουμένως προσεκτικά δεξιά και αριστερά αν διέρχονται οχήματα.
Δεν διασχίζουμε κάθετα κάποιο δρόμο σε («τυφλές») στροφές που δεν παρέχουν ορατότητα σε εμάς και τα διερχόμενα οχήματα...
Σε δρόμους διπλής κυκλοφορίας χωρίς νησίδα ή πεζοδρόμιο πρέπει να περπατάμε αριστερά, ώστε να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι τα οχήματα που κινούνται προς το μέρος μας, σύμφωνα με το άρθρο 38 παρ. 3 του Κ.Ο.Κ.:
«παρ.3. Οι πεζοί που χρησιμοποιούν το οδόστρωμα υποχρεούνται να βαδίζουν αντίθετα με την κατεύθυνση της κυκλοφορίας και όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο άκρο του οδοστρώματος, εκτός αν κατ’ αυτόν τον τρόπο κινδυνεύουν ή δεν το επιτρέπουν ειδικές περιστάσεις.»
Τη σημασία της κυκλοφοριακής αγωγής των πεζών, μάλιστα, την αντιλαμβανόμαστε καλύτερα, όταν πιάσουμε τιμόνι και δούμε πώς και πόσο μπορούν να μας κάνουν δύσκολη τη μετακίνηση πεζοί που δεν προσέχουν και δε συμμορφώνονται με τους κανόνες της κυκλοφορίας... Κατά συνέπεια και οι οδηγοί ευαισθητοποιούνται να προσέχουν πιο πολύ, όταν μετακινούνται με τα πόδια...
Πολύ σημαντικό είναι να γνωρίζει ο πεζός πότε έχει προτεραιότητα και πότε όχι στις διαβάσεις των δρόμων.
Προτιμάμε να διασχίζουμε τους δρόμους από διαβάσεις με φωτεινούς σηματοδότες, όπου υπάρχουν, συμμορφούμενοι με τις ενδείξεις τους.
Σε διαβάσεις πεζών (που επισημαίνονται με τις παράλληλες άσπρες παχιές γραμμές στο δρόμο) χωρίς φωτεινό σηματοδότη, οι πεζοί έχουν προτεραιότητα, αλλά η διάβαση σε αυτές απαιτεί μεγάλη προσοχή, καθώς στην Ελλάδα δυστυχώς σπάνια γίνονται σεβαστές από τους οδηγούς είτε από άγνοια είτε από αμέλεια, ενώ αρκετές φορές δεν γίνονται καν αντιληπτές, επειδή οι γραμμές αυτές δεν έχουν ξαναβαφεί και έχουν ξεθωριάσει...
Εξαιρετική προσοχή απαιτεί η κίνηση ανάμεσα σε σειρές σταματημένων οχημάτων κατά τη διάσχιση ενός δρόμου με πολλές λωρίδες, ιδίως αν πρόκειται να περάσουμε μπροστά από ένα ογκώδες όχημα (π.χ. από ένα λεωφορείο), το οποίο παρεμποδίζει την ορατότητα. Προτού προχωρήσουμε, ελέγχουμε με προσοχή αν ανάμεσα στις σειρές κινείται κάποιο δίτροχο, το οποίο μπορεί να μας χτυπήσει...
Σε δρόμους χωρίς διαβάσεις πεζών ή φωτεινούς σηματοδότες διασχίζουμε το δρόμο κάθετα και όχι διαγώνια και αφού έχουμε ελέγξει προηγουμένως προσεκτικά δεξιά και αριστερά αν διέρχονται οχήματα.
Δεν διασχίζουμε κάθετα κάποιο δρόμο σε («τυφλές») στροφές που δεν παρέχουν ορατότητα σε εμάς και τα διερχόμενα οχήματα...
Σε δρόμους διπλής κυκλοφορίας χωρίς νησίδα ή πεζοδρόμιο πρέπει να περπατάμε αριστερά, ώστε να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι τα οχήματα που κινούνται προς το μέρος μας, σύμφωνα με το άρθρο 38 παρ. 3 του Κ.Ο.Κ.:
«παρ.3. Οι πεζοί που χρησιμοποιούν το οδόστρωμα υποχρεούνται να βαδίζουν αντίθετα με την κατεύθυνση της κυκλοφορίας και όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο άκρο του οδοστρώματος, εκτός αν κατ’ αυτόν τον τρόπο κινδυνεύουν ή δεν το επιτρέπουν ειδικές περιστάσεις.»
Πηγή: http://www.ioas.gr/
Δείτε πατώντας στο link όλα τα κείμενά μας σχετικά με την εκστρατεία μας υπέρ της οδικής ασφάλειας
Δείτε πατώντας στο link όλα τα κείμενά μας σχετικά με την εκστρατεία μας υπέρ της οδικής ασφάλειας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου