Οδοιπορικό στην Αθήνα την 12/02/2012

Μπορεί ο υπόλοιπος κόσμος να ασχολείται με τα Grammys, ή τον θάνατο της αγαπημένης Whitney Houston, αλλά ασχολείται και μαζί μας, την Ελλάδα. Την Ελλάδα που σήμερα προσπαθεί να αποφασίσει το μέλλον της, εντός Βουλής και, της Ελλάδας που προσπαθεί να καθορίσει το μέλλον της επί της ουσίας, έξω από τη Βουλή.

Το ραντεβού που είχε δοθεί για την σημερινή ημέρα, κατά την διάρκεια της συζήτησης του 2ου Μνημονίου από την Ελληνική Βουλή, ήταν για της 17:00, στους δρόμους και τις πλατείες όλων των πόλεων.

Ήδη από εκείνη την ώρα η πλατεία είχε κατ’ εκτίμηση τουλάχιστον 25000 ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς. Άνθρωποι, οργανωμένοι και μη, άνθρωποι που κατέβηκαν στον δρόμο για να διαδηλώσουν την διαμαρτυρία τους για όλα αυτά που καλούμαστε να πληρώσουμε, άλλη μία φορά, χωρίς καμία προοπτική και αισθανόμενοι ότι οι επαναλαμβανόμενες θυσίες δεν έχουν κανένα αντίκρισμα παρά να συντηρήσουν μία αρρωστημένη κατάσταση.
Δυστυχώς, από το πρώτο μισάωρο που βρεθήκαμε μπροστά από το κτίριο της Βουλής, γίναμε μάρτυρες την πρώτης ρίψης χημικών στο πλήθος των συγκεντρωμένων. Σε μαζικές ποσότητες με την ατμόσφαιρα να γίνεται τόσο αποπνικτική που η ανάσα και η όραση αποτελούσαν πολυτέλεια. Μεταξύ των ηλικιωμένων που έπεσαν θύματα της γνωστής βάναυσης συμπεριφοράς των μπάτσων ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος. Το σύνθημα μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι αντηχεί παντού. Αυτή ήταν και η αρχή για όσα ακολούθησαν μετά στην πλατεία Συντάγματος. Τη συνέχεια την είδατε και τη βλέπετε κατά την διάρκεια των δελτίων ειδήσεων.

Αυτό που θέλουμε να σας μεταφέρουμε εμείς, είναι ο κόσμος. Ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος. Ο κόσμος στην Πανεπιστημίου, τη Σταδίου, τη Φιλελλήνων, την Ερμού, την Μητροπόλεως, την Κολοκοτρώνη, την Ομόνοια, την πλατεία Μοναστηρακίου την Πλάκα. Όλο αυτό τον κόσμο που δεν φορούσε και δεν φοράει κουκούλες, ούτε κρατούσε λοστούς στα χέρια.
Όλο αυτό τον κόσμο που κατέβηκε στην πόλη που, μέχρι τουλάχιστον την ώρα που περπατήσαμε όλες τις παραπάνω περιοχές, προσπαθούσε να αποφύγει τα χημικά και περίμενε καρτερικά να τελειώσουν οι φασαρίες και να δηλώσει το παρόν. Δήλωνε το παρόν στα στενά και στις πλατείες περιφερειακά της πλατείας Συντάγματος και παραμένει ακόμα. Κόσμος που συζητούσε για όσα συμβαίνουν, που αντάλλασσε γνώμες, που εξέφραζε την αντίρρησή του.
Υπήρχε και ο κόσμος που ήταν εξοπλισμένος με σπρέι με Maalox και «ψέκαζε» όσους υπέφεραν από τα χημικά. Υπήρχε ο κόσμος που πρόσφερε πρώτες βοήθειες σε όσους το είχαν ανάγκη. Υπήρχε ο κόσμος που περιφρουρούσε τους οργανωμένους διαδηλωτές και άνοιγε δρόμο να περάσουν τα ασθενοφόρα.
Εμείς αυτό τον κόσμο είδαμε, με αυτό τον κόσμο μιλήσαμε και αυτός ο κόσμος ήταν στον δρόμο φωνάζοντας για τα νέα μέτρα και τις ανύπαρκτες θεσμικές αλλαγές. Και ήταν χιλιάδες. Πολλές χιλιάδες.

Οι βανδαλισμοί που γίνονται στο κέντρο της Αθήνας, οι πυρκαγιές, το πλιάτσικο σε καταστήματα, άλλη μία φορά δεν αφορούν τον καθένα που κατέβηκε και διαδήλωσε γι αυτά στα οποία αντιτίθεται. Είναι γεγονότα που δεν θέλαμε να δούμε και δεν πρέπει να ξαναδούμε. Οι γνωστοί άγνωστοι παίζουν το ρόλο τους...

Εκτιμάται ότι τόσα πολλά χημικά μαζεμένα δεν έχουν ξαναπέσει ποτέ.

Επίσης, εκτιμάται ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Αθήνα.

Στο καφενείο της βουλής συνεχίζουν, στη μία τηλεόραση να βλέπουν ποδόσφαιρο ενώ η Αθήνα καίγεται.

Σκάνε μύτη οι φωτογραφίες του βουλευτή Μαυρίκου, που πήρε το Μνημόνιο και το πέταξε προς τον Βενιζέλο, την ώρα που αγόρευε...

Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό επί της αρχής & επί των άρθρων κατά πλειοψηφία.

Το νέο Μνημόνιο 2 είναι πια νόμος του κράτους.
Άνοιξε η αγορά του Τόκυο και το Ευρώ σημείωσε άνοδο.
Η φωνή του λαού δεν ακούστηκε πουθενά, από 11.000.000 Έλληνες ψήφισαν οι 199 Προδότες (εκ'των 300 προδοτών) και η δημοκρατία τους επεβλήθη.
Η Αθήνα, βέβαια, συνεχίζει να καίγεται…

Πηγές αποσπασματικά: λόγια φίλων,digitalife.gr,sxoliastesxwrissynora.wordpress.com,google