Ο χορός της κοιλιάς είναι ένας χορός ελέγχου και απομόνωσης των μελών του σώματος, κατά τον οποίο τα διαφορετικά κέντρα του σώματος κινούνται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, τελικά όμως καταλήγουν στο σχηματισμό μια ενότητας. Οι κινήσεις του χορού της κοιλιάς αλλάζουν, συνεχώς, κέντρο βάρους, κάτι που βοηθά το σώμα να αναπτύξει τη νοημοσύνη του και την ικανότητα να αντιδρά γρήγορα. Η συνεχής προσπάθεια και η πολυδιάστατη κατανόηση του σώματος μας είναι βασικές προϋποθέσεις για να οδηγηθούμε σ’ ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Η χορεύτρια του ανατολίτικου χορού και το συγκρότημά της
Χορεύτρια της κοιλιάς ονομάζεται εκείνη που βρίσκει την πηγή της δύναμής της στην κοιλιά, το σημείο, δηλαδή του σώματος όπου εστιάζεται η ισορροπία της. Συνδέει αυτό το κέντρο ισορροπίας της, που βρίσκεται στο κατώτερο τμήμα της κοιλιάς, που βρίσκεται με τη γη πάνω στην οποία χορεύει, δημιουργώντας έναν μεγαλύτερο κύκλο ενέργειας. Ακόμα και οι κινήσεις των δάχτυλων της αντλούν την ενέργεια τους από την κοιλιά και η παραμικρή κίνηση επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτό το κέντρο ισορροπίας. Όλο το σώμα λικνίζεται γύρω από αυτό το κέντρο, τον ομφαλό της.
Στα χορευτικά συγκροτήματα ανατολίτικου χορού, κάποιες γυναίκες χορεύουν ενώ άλλες υποστηρίζουν τη χορεύτρια ή τις χορεύτριες με ρυθμικά παλαμάκια, τραγούδι, κύμβαλα, κρουστά ή και λαρυγγισμούς. Οι ενθουσιώδεις κραυγές είναι η ανταμοιβή της χορεύτριας.
Οι πνευματικές διαστάσεις του χορού της κοιλιάς
Ο χώρος που απαιτείται για το χορό της κοιλιάς είναι το ίδιο το σώμα. Όλες οι κινήσεις του σώματος θυμίζουν διαλογισμό, γιατί αυτή η μορφή χορού ησυχάζει το μυαλό και το πνεύμα. Οι υπνωτιστικές του ιδιότητες δημιουργούν μία εσωτερική ηρεμία και στους θεατές, την ίδια στιγμή που οι κινήσεις τους προκαλούν τις αισθήσεις. Οι στρογγυλές, ρέουσες κινήσεις είναι ένα υπέροχο βάλσαμο για την ψυχή.
Η τέχνη του ανατολίτικου χορού ως τέχνη ζωής και αγάπης
Στους περισσότερους Δυτικούς χορούς, ο κορμός του σώματος δεν κινείται και ο χορός εκτελείται από τα άκρα. Στο χορό της κοιλιάς, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: η έντονη χρήση του κορμού, των ποδιών, της λεκάνης, της κοιλιάς και των πλευρών ενδυναμώνει και ανανεώνει τη σεξουαλική δύναμη της γυναίκας. Η δύναμη της γυναικείας σεξουαλικότητας εκφράζεται μέσα από το χορό της κοιλιάς και συμβολίζεται μέσα από τις κινήσεις του. Ο χορός της κοιλιάς δίνει στη γυναίκα την ευκαιρία να ανακαλύψει, να μάθει και να κατανοήσει τον εαυτό της.
Περισσότερο από οποιαδήποτε λέξη, σκέψη ή πράξη, ο χορός αυτός αποκαλύπτει τη στάση και τα αισθήματα της γυναίκας απέναντι στον εαυτό της, το σεξ, τους άντρες, τα παιδιά και τις υπόλοιπες γυναίκες. Μέσα από τις κινήσεις του χορού της κοιλιάς, η γυναίκα εκφράζει το θάρρος της για ζωή και αγάπη.
Στην ουσία, ο χορός της κοιλιάς είναι μία τέχνη αγάπης. Όπως και τα ερωτικά παιχνίδια, ο χορός αυτός είναι μία μείξη ανοίγματος και συστολής, μιας σχεδόν ανυπόφορης έντασης, αλλά και μιας ατελείωτης ελαφρότητας, ενός απαλού αισθησιασμού. Αν και μπορεί να φανεί ξέφρενος στον θεατή, κατά βάθος μεταδίδει ένα συναίσθημα αρμονίας, ισορροπίας και εσωτερικής γαλήνης, που θυμίζει την ευαισθησία και τη λεπτή φύση της γυναίκας.
Από τη θεωρία στην πράξη
Οι περισσότερες γυναίκες μπορούν να χορέψουν το χορό της κοιλιάς, αρκεί να έχουν εκπαιδευτεί. Αρκεί να παραμερίσουν οποιαδήποτε αναστολή σχετικά με το σώμα τους και τη θηλυκότητα τους και να επιτρέψουν στον εαυτό τους ν’ απορροφηθούν σε αυτές τις πανάρχαιες κινήσεις των γοφών και της λεκάνης. Ότι μαθαίνουν οι μητέρες στις κόρες, μαθαίνει ο ανατολίτικος χορός στις γυναίκες δηλαδή πώς να ξετυλίγουν το φυσικό τους αισθησιασμό, να ενδυναμώνουν τους μύες, όχι μόνο της κοιλιάς αλλά όλου του σώματος, και να κατανοούν καλύτερα τη φυσική τους θηλυκότητα.
Για να χορέψει μια γυναίκα αυτό το χορό, δε χρειάζεται να είναι νέα, αδύνατη, κοινωνικά αναγνωρισμένη. Ο χορός της κοιλιάς δεν είναι πεδίο ανταγωνισμού, γιατί αυτή η μορφή χορού είναι κάτι περισσότερο από έναν απλό χορό. Μόνο η εμπειρία και ο αισθησιασμός κάθε γυναίκας προσδίδουν στον ανατολίτικο χορό αληθινό νόημα και βάθος.
Η δύναμη του ανατολίτικου χορού σήμερα
Αν και ο χορός της κοιλιάς βασίζεται σε μία ιδιαίτερη τεχνική, το στυλ του διαμορφώνεται από κάθε χορεύτρια ατομικά. Με αυτό τον τρόπο αποκαλύπτει η γυναίκα την προσωπικότητα της. Κάθε γυναίκα θα δώσει τη δική της ερμηνεία και σε περίπτωση που δε χορεύει το ίδιο καλά με μία άλλη, Δε θα αισθανθεί μειονεκτικά γιατί, όπως αναφέραμε, αυτό που έχει σημασία είναι η προσωπικότητα της κάθε γυναίκας αλλά και η προσπάθεια που η ίδια καταβάλει.
Η έκφραση της προσωπικότητας της προσωπικότητα της μέσα από τον ανατολίτικο χορό, είτε είναι μόνη είτε με παρέα, τη βοηθάει να επανεξετάσει την εικόνα που έχει για τον εαυτό της, σ’ ένα περιβάλλον και σε ένα χώρο που της δίνει νόημα και ζωή. Αυτή η ένωση γης και πνεύματος, δύναμης και χάρης, έντασης και εσωτερικής γαλήνης, αισθησιασμού και τέχνης επιτρέπει στη γυναίκα να φτάσει πιο κοντά στην εσωτερική ελευθερία.
Το γεγονός ότι ο χορός αυτός έχει τις ρίζες του στις απαρχές της ιστορίας – στην αρχαία Αίγυπτο, στην αρχαία Ελλάδα, στην Περσία, στην Ινδία και αλλού, εμπνέει κάθε γυναίκα και τη γεμίζει πίστη και αυτοπεποίθηση.
Η σημασία και η δύναμη της γυναικείας σεξουαλικότητας είναι απόλυτα γνωστή. Ακόμη και σε μέρη που η κάθε μορφής δημόσια παρουσίαση της θηλυκότητας είναι απαγορευμένη, κανείς δεν την έχει αγνοήσει. Στη Μέση Ανατολή, οι γυναίκες απομονώνονται και αναγκάζονται να κρύβουν μεγάλο μέρος του σώματος, τους ενώ η επαφή τους με τον έξω κόσμο δεν είναι ποτέ άμεση. Στην Αφρική υπόκεινται σε μαρτυρικά έθιμα ακρωτηριασμού της γυναικείας τους φύσης. Στη Δύση, οι «λογικές» γυναίκες, που τα σεξουαλικά τους ένστικτα βρίσκονται συχνά κάτω από τον έλεγχο των ανδρών, είναι, γενικά, αποδεκτές.
Η γυναίκα είναι αυτή που θα σεβαστεί και θα κατανοήσει τη δύναμη της φύσης της, είναι αυτή που θα δώσει στη ζωή της τη διάσταση που της ταιριάζει. Σας διαβεβαιώνω ότι η ενασχόληση μου με αυτό που λέγεται ανατολίτικος χορός, αυτό με έχει διδάξει.
από την Ανδρομάχη Βουρλάκου για το diodos.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου