Γνωμικα

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Καταδύσεις και ψαροντούφεκο συμβουλές εξοπλισμού

Η ομορφιά της φύσης μαγνητίζει τα βλέμματα και γαληνεύει την ψυχή.. Ο βυθός κρύβει ένα κόσμο ολόκληρο που λίγοι έχουν την τύχη να εξερευνήσουν. Στην Ελλάδα το καλοκαίρι μας είναι συνδυασμένο με τις ακτές μας κι όμως πολλοί από εμάς αν και έχουμε το χρυσό στα πόδια μας προτιμούν άλλες ασχολίες όπως ο καφές και η τηλεόραση. Πρόσφατα μας μαγνήτισε αυτή η πτυχή της φύσης και θα μοιραστούμε μαζί σας διάφορες συμβουλές για τον βασικό εξοπλισμό που χρειάζεται για την εξερεύνηση του βυθού.

Μάσκα:

Βασικό εξάρτημα για να μπορέσουμε να έχουμε κανονική όραση κάτω από το νερό. Μεγάλη προσοχή κατά την επιλογή μάσκας χρειάζεται ώστε να επιλέξουμε αυτή που εφαρμόζει και ‘βεντουζιάζει’ καλύτερα στο πρόσωπό μας και να μπορούμε να πιάνουμε τη μύτη μας εύκολα (για όσους κάνουν εξίσωση πίεσης Valsava), το υλικό πρέπει να είναι μαλακό (π.χ. σιλικόνη) για να μην μας ενοχλεί σε πολύωρα ψαρέματα, δεν προτείνω διάφανη σιλικόνη γιατί το φως που περνά από αυτή ενοχλεί στη σκόπευση. Ανάλογα με το βάθος που καταδυόμαστε
επιλέγουμε μία μικρού ή μεσαίου όγκου μάσκα και αυτό γιατί κατά την βαθιά κατάδυση για μην μας πιέζει η μάσκα στο πρόσωπο και για να κάνουμε εξίσωση της πίεσης βγάζουμε αέρα από τη μύτη μας για να αυξήσουμε την πίεση μέσα στη μάσκα, επομένως αν ο εσωτερικός της όγκος είναι μικρός αυτό επιτυγχάνεται πιο εύκολα. Μεγάλη σημασία δίνουμε στο οπτικό πεδίο της μάσκας που πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερο. Λόγω της ποικιλίας προσώπων υπάρχει μεγάλη αφθονία μοντέλων στην αγορά για κάθε γούστο και στυλ. Καλό είναι να επιλέγεται μία μάσκα μικρού όγκου για την αποφυγή μεγάλης πίεσης στο πρόσωπο σε μεγάλα βάθη. Σχεδόν όλες οι μάσκες έχουν ψημένα τζάμια (TEMPERED) για την αποφυγή ατυχημάτων οπότε δεν τίθεται ζήτημα. Αν και η σιλικόνη έχει αντικαταστήσει σχεδόν πλήρως το λάστιχο δεν προσαρμόζεται αμέσως μετά από την αγορά στο νερό με αποτέλεσμα να θολώνουν τα τζάμια και να ενοχλούν σε πολύωρες καταδύσεις. Ωστόσο αν και το λάστιχο προσαρμόζεται πιο εύκολα μετά από πολύωρο ψαροντούφεκο καταπονεί και αφήνει σημάδια στο πρόσωπο.
Πολλοί μύωπες έχουν πρόβλημα όρασης υποβρυχίως. Υπάρχουν μάσκες συνήθως με δύο τζάμια που δέχονται μυωπικά κρύσταλλα αλλά δεν προτείνονται για έφηβους των οποίων η μυωπία αυξάνεται με τον καιρό με αποτέλεσμα να χρειάζεται αλλαγή των κρυστάλλων κάθε λίγο και λιγάκι. Μία άλλη λύση είναι να φορέσει ο μύωπας τους φακούς επαφής του και τη μη μυωπική του μάσκα. Έτσι, όποτε αλλάζει τους φακούς του είναι σαν να αλλάζει και τα κρύσταλλα της μυωπικής του μάσκας. Κάτι άλλο τώρα : για να μη θολώνει η μάσκα θα πρέπει να την πλένουμε (ολόκληρη και όχι μόνο τα κρύσταλλα) τακτικά με απορρυπαντικό πιάτων (πχ AVA) ή να την περνάμε με λάδι σιλικόνης, ενώ πριν μπούμε στο νερό πρέπει να σαλιώνουμε καλά τα κρύσταλλα ή να τα περνάμε με μία πατάτα ή ακόμα και με λίγα χόρτα (φύκια) από αυτά που φυτρώνουν στα βράχια μέσα στη θάλασσα, αποτελεσματική είναι και η επάλειψη οδοντόκρεμας στα κρύσταλλα και μετά ξέπλυμα με θαλασσινό νερό όπως και το κάψιμο των κρυστάλλων με αναπτήρα και πολύ προσοχή στη σιλικόνη και σαν τελευταία λύση αλλά επίσης αποδοτική τα σπρέυ για ξεθόλωμα.

Αναπνευστήρας:

Ο αναπνευστήρας πρέπει να είναι σχετικά κοντός και χοντρός για να επιτρέπει άνετη αναπνοή-εκπνοή. Το επιστόμιο του ανατομικό και μαλακό (σιλικόνη) ώστε να μην πληγώνει και κουράζει. Καλό είναι να έχει έντονο χρώμα στο τελείωμα του ώστε να φαινόμαστε καλύτερα στην επιφάνεια.
Ο αναπνευστήρας καλό θα είναι να έχει διατομή 2 με 2,5 περίπου mm και ύψος περίπου 40. Έτσι διευκολύνεται η αναπνοή, δεν ξεραίνεται ο λαιμός και δεν μπαίνει νερό από τους κυματισμούς της θάλασσας. Καλό είναι επίσης να έχει βαλβίδα εκροής νερού ώστε μετά την κατάδυση να μην χρειάζεται να φυσήξουμε δυνατά για να βγεί το νερό και επίσης ο κυματοθραύστης στην κορυφή για να μην καταπίνουμε νερό σε αναταραχή της θάλασσας.
Για τον αναπνευστήρα ένα πορτοκαλί ή κόκκινο αυτοκόλλητο στην κορυφή για όσους δεν παίρνουν σημαδούρα μαζί τους δεν θα λύσει το πρόβλημα του εντοπισμού από μακριά αλλά είναι μια παρηγοριά.

Πτερύγια ή βατραχοπέδιλα:

Τα πτερύγια για το υποβρύχιο κυνήγι είναι η κινητήρια δύναμη του κυνηγού. Η επιλογή των πτερυγίων πρέπει να είναι προσεκτική κατά την αγορά τους αφού πρέπει να επιλεχθούν σύμφωνα με τις ανάγκες μας και το ψάρεμα που κάνουμε. Τα πτερύγια με μακριές και εναλλασσόμενες λεπίδες είναι αυτά που προορίζονται για τον υποβρύχιο κυνηγό και την ελεύθερη κατάδυση αφού έχουν μεγάλη απόδοση και κινητική ενέργεια. Ανάλογα με τη σκληρότητα και το υλικό της λεπίδας επιλέγουμε πτερύγιο, δηλαδή για να διανύσουμε μεγάλες αποστάσεις προτείνονται οι μαλακές λεπίδες, ενώ για πολύ βαθιές βουτιές απαιτούνται σκληρές λεπίδες, άρα η μεσαίας σκληρότητας είναι καλές για γενική χρήση. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν τα πτερύγια με λεπίδες από ανθρακονήματα (carbon) που πετυχαίνουν απόδοση σκληρής λεπίδας με συμπεριφορά μαλακής και έχουν μικρό βάρος, όμως είναι ευάλωτα σε χτυπήματα στα βράχια και κοστίζουν όσο 2-3 ζευγάρια απλά πτερύγια. Μεγάλη προσοχή δίνουμε στο νούμερο του παπουτσιού του πτερυγίου, θα πρέπει να δοκιμάσουμε στο κατάστημα και τα δύο πτερύγια –μαζί με τα καλτσάκια από νεοπρέν που χρησιμοποιούμε στο ψάρεμα– γιατί πολλές φορές ενώ το π.χ. στο δεξί μας κάνει τέλεια όταν δοκιμάσουμε στο αριστερό μπορεί και να μας ενοχλεί. Επιλέγουμε μαλακό υλικό στο παπούτσι του πτερυγίου για να μην μας πληγώνει στα πολύωρα ψαρέματα και να είναι πιο εύκολο να φορεθεί.
Τα πτερύγια εμφανίζουν αρκετή ποικιλία. Τα κοντά βατραχοπέδιλα είναι ιδανικά για βάθη μέχρι -8m ενώ τα μακριά κάνουν για μεγαλύτερα βάθη και προσφέρουν σημαντική βοήθεια στις μετακινήσεις στην επιφάνεια. Η σκληρότητα των λεπίδων για τα μακριά πτερύγια βοηθούν στην εξειδίκευση των βαθών αλλά απαιτούν μαζί με το μεγάλο τους μήκος γυμνασμένα πόδια. Έτσι με μερικές λάθος κινήσεις (πχ κινήσεις ποδιών σε στυλ πρόσθιο) προκαλούνται πανέμορφες κράμπες και καταστρέφονται εξορμήσεις. Καλό θα είναι να επιλέγεται το πτερύγιο όχι μόνο με βάση τη μάρκα και την ομορφιά αλλά και με βάση την άνεση του παπουτσιού του πτερυγίου. Έτσι ένα ακριβό πτερύγιο που το δοκιμάσαμε για 5 λεπτά στο μαγαζί και μας ήταν άνετο μπορεί μετά από μία ώρα μέσα στο νερό να μας ενοχλεί και να μας πονάει.

Σημαδούρα:

Απαραίτητη για υποβρύχιες δραστηριότητες είναι η σημαδούρα του δύτη. Σε αυτή την κατηγορία προσέχουμε να είναι σχετικά μεγάλη, κίτρινη και μακρόστενη με σημαιάκι (ΥΔ = υποβρύχια δραστηριότητα) ώστε να είμαστε αντιληπτοί από μακρυά και να καταλαβαίνουν οι οδηγοί των υπολοίπων σκαφών τι σημαδούρα είναι (δύτη). Καλό είναι επίσης να έχει 2 θαλάμους σε περίπτωση που σκάσει ο ένας να υπάρχει εφεδρεία ο δεύτερος και να έχει αρκετά γατζάκια για να κρεμάτε ότι κουβαλάτε μαζί ( ψαροσακούλα ή ψαροβελόνα, φωτογραφική και κάμερα κτλ)

Αδιάβροχες θήκες:

Για να μπορούμε να μείνουμε χωρίς εννοιες στη θάλασσα καλό είναι να έχουμε προμηθευτεί αδιάβροχη θήκη για να έχουμε το κλειδί του αυτοκινήτου μαζί ή το κινητό να βγάλουμε και καμιά υποβρύχια φωτό. Απαραίτητο είναι να ελέγχουμε την στεγανότητα που προσφέρει η θήκη ώστε να μήν έχουμε παρατράγουδα.

Οι ψαροντουφεκάδες ειδικότερα πρέπει να εφοδιαστούν με ψαροντούφεκο, γάντια, στολή, καλτσάκια, ψαροσακούλα ή ψαροβελόνα, μαχαίρι, ζώνη και βάρη.

Στολή:

Η στολή αποτελεί αναγκαίο και αναπόσπαστο κομμάτι του εξοπλισμού ενός ψαροντουφεκά.Το σακάκι 3,5 mm για το καλοκαίρι είναι ότι πρέπει αφού εξουδετερώνει τις αλλαγές της θερμοκρασίας (θερμοκλίνες) κατά τη διάρκεια της κατάδυσης και προστατεύει από χτυπήματα στους βράχους, "στενές" επαφές με αχινούς και τσούχτρες αλλά και από τον ήλιο κατά την κολύμβηση στην επιφάνεια. Το παντελόνι χρησιμοποείται περισσότερο το χειμώνα και έχει τα ίδια πλεονεκτήματα με το σακάκι. Επιπλέον και τα δύο συμβάλλουν στην αντιμετώπιση ενός σοβαρού προβλήματος : αυτού της ζώνης με τα βάρη. Ο ψαροντουφεκάς θα αναγκαστεί να βάλει περισσότερα βάρη με τη στολή αλλά αυτά δεν θα καταπονούν τα κόκκαλα της μέσης όπως πριν. Επιπλέον δεν θα υπάρχει το πρόβλημα του παγώματος από τα βάρη κατά το χειμώνα της ευαίσθητης περιοχής των νεφρών. Ολοκληρώνοντας την παράγραφο για τη στολή θα έλεγα ότι ένα ζευγάρι γαντάκια είναι πολύ χρήσιμα για το ξεψάρισμα και το ξεβράχωμα αλλά και το πιάσιμο ενός "αναιδή" αχινού σε κάποιο καρτέρι και τέλος ένα ζευγάρι μποτάκια ή καλτσάκια προστατεύουν από το πλήγιασμα των ποδιών από τα πτερύγια αλλά όπως και τα γαντάκια κρατάνε τα άκρα ζεστά κατά το χειμώνα.
Μεγάλη ποικιλία στολών θα βρει ο υποψήφιος αγοραστής στο εμπόριο. Για το υποβρύχιο ψάρεμα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά οι ισοθερμικές, δηλαδή αυτές που επιτρέπουν σε μια μικρή ποσότητα νερού να μπει ανάμεσα σ’ αυτή και το σώμα μας το οποίο θα ζεσταθεί από τον οργανισμό μας. Για να μην κρυώσει το νερό που είναι μέσα από τη στολή από το κρύο νερό έξω από αυτή χρησιμοποιείται το υλικό νεοπρέν. Είναι ένα ελαστικό υλικό το οποίο έχει μέσα του πολλές φυσαλίδες που το κάνουν ένα αρκετά καλό θερμομονωτικό. Το υλικό αυτό βγαίνει σε πάχη από 2mm έως και 10mm, ο Έλληνας ψαροκυνηγός θα χρησιμοποιήσει στολές το πολύ έως 7mm. Το πάχος εξαρτάται από την περιοχή και την εποχή που ψαρεύουμε, δηλαδή σε γενικές γραμμές το καλοκαίρι στολές πάχους 3,5mm είναι το πιο συνηθισμένο ενώ το χειμώνα τα 5mm με aqua stop (δηλ. τα λεία τελειώματα στα χέρια, πόδια και κουκούλα που εμποδίζουν την εύκολη εναλλαγή του εσωτερικά ζεστού νερού με του εξωτερικά κρύου). Μην ξεχνάμε ότι ο ψαροκυνηγός στην Βόρεια Ελλάδα πρέπει να προσθέσει χιλιοστά στη στολή ενώ στην Νότια Ελλάδα είναι πιθανό και να αφαιρέσει. Επειδή και άτομο από άτομο διαφέρει δεν μπορεί να δοθεί κανόνας για τη στολή που θα επιλέξουμε απλά να θυμόμαστε ότι κατά το ψάρεμα πρέπει να είμαστε ζεστοί, γι’ αυτό επιλέγουμε στολή και ανάλογα με την αντοχή του οργανισμού μας στο κρύο. Όμως η στολή δεν μας προστατεύει μόνο από το κρύο αλλά και από μικροτραυματισμούς από βράχια, από αγκάθια αχινών (όχι πάντα), από τσούχτρες αλλά και από τον ήλιο που θα μας έκαιγε τη πλάτη και τα πόδια. Γενικά θα αναφέρω ότι οι λείες στολές εξωτερικά είναι πιο ευαίσθητες στις επαφές με τα βράχια αλλά είναι πιο υδροδυναμικές, πιο ελαστικές και στεγνώνουν πιο γρήγορα από αυτές που έχουν φόδρα οι οποίες αντέχουν παραπάνω στο χρόνο δεν σκίζονται εύκολα. Οι εσωτερικά λείες και οι ξυρισμένες –δηλ. σε αυτές που το νεοπρέν έχει τις κομμένες φυσαλίδες στη μέσα πλευρά σαν άπειρες μικροσκοπικές βεντούζες– είναι στολές που φοριούνται αρκετά δύσκολα αλλά θεωρούνται πιο ζεστές, αφού κολλάνε στο σώμα μας καλύτερα και η ποσότητα νερού που περνά μέσα είναι μικρότερη άρα και πιο εύκολο και για τον οργανισμό να το ζεστάνει. Με τη χρήση τάλκ ή αραιωμένου με νερό σαμπουάν ή αφρόλουτρου επιτυγχάνουμε ευκολότερο ντύσιμο αφού η στολή γλιστρά στο σώμα μας, αυτό ισχύει για όλους τους τύπους στολών. Το νούμερο στολής που θα πάρουμε πρέπει να το προσέξουμε αρκετά διότι η στολή δεν πρέπει να μας σφίγγει αλλά να εφαρμόζει στο σώμα μας σαν γάντι, αν δεν βρίσκουμε το μέγεθος πού θέλουμε ή η σωματική μας διάπλαση είναι ιδιόρρυθμη μπορούμε να ράψουμε στολή στα μέτρα μας. Όσο αφορά το χρώμα είναι δική μας επιλογή, αν και για τους καρτερίστες υπάρχουν και διάφοροι χρωματισμοί βυθού τύπου ‘παραλλαγής’. Στις στολές εμπορίου αλλά και σ’ αυτές κατά παραγγελία μπορούν να τοποθετηθούν ενισχύσεις στα γόνατα στους αγκώνες και γενικά ανάλογα με τον κατασκευαστή όπου κρίνει αναγκαίο και γι’ αυτούς που ψαρεύουν με λαστιχοβόλα όπλα μπορούν να επιλέξουν η στολή να έχει στο στέρνο ένα κομμάτι πιο παχύ και σκληρό για άνετο όπλισμα –αν η στολή που ήδη έχετε δεν έχει ‘οπλιστίρι’ είναι πολύ εύκολο να κολλήσετε ένα είτε μόνοι σας, είτε σε κάποιο κατάστημα.
Η αγορά στολής με μικρές φυσαλίδες για τους πιο απαιτητικούς και εύπορους ψαροντουφεκάδες ελαττώνει τις αλλαγές της πλευστότητας με το βάθος και απαιτεί λιγότερα βάρη στη ζώνη. Η παραλλαγή στη στολή είναι σχεδόν ανώφελη μιας και τα ψάρια έχουν αχρωματοψία. Ευδιάκριτα χρώματα όμως στην πλάτη βοηθούν το ζευγάρι μας να μας εντοπίζει εύκολα στο βυθό. Τέλος, κάποιο κόψιμο στο δείκτη του γαντιού αν και περισσότερο είναι θέμα γούστου βοηθά στην καλύτερη αίσθηση της σκανδάλης.

ΖΩΝΗ & ΒΑΡΗ:

Το υλικό νεοπρέν της στολής έχει μεγάλη άνωση και για αυτόν τον λόγο χρησιμοποιούμε ζώνη με βάρη στη μέση, στα πόδια και πιο εξειδικευμένα στην πλάτη. Όσο πιο χοντρή στολή φοράμε τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη για βάρη που θα αντισταθμίζουν την άνωση. Τα βάρη πρέπει να είναι τόσα όσα χρειάζονται ώστε στα 3/4 του βάθους που θα καταδυθούμε κατά μέσο όρο, να μας δίνουν ουδέτερη πλευστότητα, π.χ. αν βουτάμε σε μια περιοχή με μέσο όρο βάθους 10 μέτρα, ρυθμίζουμε τα βάρη μας, ώστε στα 7,5m πρέπει να μένουμε σταθεροί σ’ αυτό το βάθος. Με αυτόν τον τρόπο συναντάμε σχετική δυσκολία στο να κατέβουμε στα 7,5m αλλά από εκεί ως τα 10m έχουμε αρνητική πλευστότητα και βυθιζόμαστε χωρίς προσπάθεια. Τον κανόνα αυτόν τον εφαρμόζουμε διότι είναι προτιμότερο να έχουμε πιο δύσκολη κατάδυση και πιο εύκολη ανάδυση αφού δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων την δυσκολία που θα συναντήσουμε στο βυθό (π.χ. ένα βράχωμα ροφού), έτσι κατά την ανάδυση υπάρχει σχετική δυσκολία στα πρώτα μέτρα και με το που περάσουμε το βάθος των 7,5m η ανάδυση θα γίνεται προοδευτικά όλο και ευκολότερη ως την επιφάνεια.
Το κυριότερο σχετικά με τη βελτίωση της ζώνης με τα βάρη είναι μία πόρπη ταχείας απελευθέρωσης που απελευθερώνει τον ψαροντουφεκά από κάποιο πιάσιμο στο βυθό της ζώνης ή της ψαροκρεμάστρας ή βοηθά στην ανάδυση μετά από κάποια υπερπροσπάθεια και εξάντληση στο βυθό (αν και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο και πρέπει να αποφεύγεται),οπότε πρέπει η ζώνη να είναι δεμένη με τη σημαδούρα. Για αυτούς που δεν φορούν στολή το καλοκαίρι αλλά χρειάζονται τα βάρη για να αποφύγουν τις καταπονήσεις της μέσης μπορούν να χρησιμοποιήσουν πλαστικοποιημένα βάρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Top